Türkiye, 11 Şubat 2015’te Özgecan Aslan cinayetinin şokuyla uyandı. Elveriş, kadın cinayetlerinin gittikçe arttığı bir dönemde, kadınların aynı zamanda cinsel taciz ve ayrımcılık anlamında yaşadıklarına dair de toplumu inandırmanın mümkün olmadığını gördüğünden bir adım atmak gerektiğini düşündü. Cinayetten üç gün sonra, 14 Şubat 2015’te yukarıdaki tvitleri attı. Arkadaşları taciz ve ayrımcılık hikayelerini paylaştığında bunları retweet etti. İkinci gün, #sendeanlat adeta “patladı”. Dört gün boyunca Türkiye’nin her yerinden 300.000 orijinal tvitle kadınlar yaşadıklarını gözler önüne serdi. Bu rakam, retweetlerle bir milyona ulaştı.

#sendeanlat kadınların bir sorununu toplum için görünür kılarken aynı zamanda yaşadıklarını paylaştıkları bir platform olmayı hedefledi. Elveriş, bu paylaşımlar yoluyla kadınların güçlenmesini ve birbirleriyle dayanışmasını istedi çünkü sorun açıkça konuşulamıyordu bile. #sendeanlat bunun çok ötesinde bir farkındalık yaratma aracına, bir acı paylaşımına hatta adeta bir grup terapisine dönüştü. Aynı zamanda Türkiye’nin taciz envanterini ortaya koydu, ve kadınların geliştirdiği taktikleri paylaştı. Kadınlar yalnız olmadıklarını gördüler.

Tvitler cinsel taciz meselesinin, Özgecan Aslan’ın başına geldiği gibi sadece bir kamu vasıtasında yaşanan bir olay olmadığını, okul, sokak, işyeri, aile ve hatta kamu binalarında da meydana geldiğini gösterdi. Hatta meselenin kadınlığa dair olduğunu, kadınların etnik kökeni, dindarlık, sınıf gibi farklılıklarından bağımsız olarak aynı sorunu yaşadığını ortaya koydu.

Tüm bunlar, 2017 Ekim’inde Harvey Weinstein’a karşı cinsel saldırı iddialarının ortaya çıkması ile #metoo etiketinin viral olmasından bir buçuk sene önce gerçekleşti. Bugün bile #sendeanlat etiketi ile tvitler atıldığı gibi, bu adla websayfalar, bloglar kurulu. Bu konuda tez, makale yazan sosyal bilimciler tvitleri analiz ediyor, Elveriş ile mülakatlar yapıyor.